مزدک

مزدک

شهریارا ، دل ِ رنجیده ء ما ،جای تو نیست
شیر میدان عمل ،بیشه که مآوای تو نیست


این دل خسته ء ما ،گرد ثریا گشته است
حالیا خورده زمین، چشم به بالای تو نیست


باغ طوفان زده ء ما ،چو به یغما بشکست
مرهمی باید وآن، دست توانای تو نیست

مزدکی نیست رساند، چو پیامم در گوش
لیک دانی که مرا ،عشق به فردای تو نیست؟


فرق من، با تو زمین ،تا به ثریا باشد
من شکر خواهم و دل، طالب حلوای تو نیست


حجت ار ،حزن خزان دارد و عشقی به بهار
هوسش هیچ، به هندانهء یلدای تو نیست

آذر78