چینی بند زده

در نو جوانی ام خواننده ای درویش ،بنام جاویدان شعری زمزمه می کرد:

چینی بندزن اومده

تا دل شکسته رو بند بزنه

سالها باید میگذشت تا بفمم هیچ دل شکسته ای را هیچ چینی بند زنی

نمی تواند دل نگاه دارد اگرچه به آن بند بزند

ودر گوشم صدایی دیگر از همان سالها می پیچد:

نه دیگه این واسه ما دل نمیشه

هرچه من بهش نصیحت می کنم

آدمی که عاشقه عاقل نمیشه

(شهرقصه)

اگر هم دل شد و چینی بندزنی آن را ،بندی دیگر زد . راستی راستی دیگر عاقل نمی شود.

پس این دل شکسته و بند زده را همین طور بپذیر.

ولی این سالها یاد گرفته ام  که یک گل پژمرده ،  باز هم  گل ِ