سخن کوروش نادرخانی

زمزمه های ادبی کوروش نادزخانی

سخن کوروش نادرخانی

زمزمه های ادبی کوروش نادزخانی

بدرود و درود

من خسته ام زبیداد

از دادهای فریاد

صیادخفته را گوی

ازبندیش کند یاد

صحرا دگر نخواهم

بی آب و دانه ام خوش

آهوی دشت اینک

خواهد شود که آزاد

عمری نشسته بودم

من خاکسارعشقش

دیگربس است ما را

چون برگ در ره باد

هرکس رخ مرا دید

گفتا: تجسم غم

(بس نیست بیش و کم را)

غم را وداع گفتن

دیگر شدن کمی شاد؟

گشتی اثیری دل

تاثیر جان چه خواهی

فریاد ِ داد دارم

ای شاد پرور آزاد

17مهر89

کوروش نادرخانی جمعه 16 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 10:50 ب.ظ

نظرات 8 + ارسال نظر

میلاد جمعه 16 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 11:22 ب.ظ

معرکه بود!
وزن و قافیه ی شعرت احسنت داشت!
اما راستشو بخوای دلیل جوش و خروشتو درست درک نکردم!
یعنی خیلی گویا نبود.

ممنون میلاد عزیز
لطف داری
اون احساسی که به تو دست داد. نشان از این دارد که در رسیدن به مقصود
کامیاب بودم . لا اقل کمی
واما چرایش بماند
اگر شعر بدانیم .در شعر هرگز نباید مستقیم گفت تشنه ام .
غم دارم .و...
باز هم ممنون و سپاس

میلاد جمعه 16 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 11:28 ب.ظ

یعنی اگه نظرمو بهتر بخوای من با سبک سنتی شعر و دیدو گویش سنتی در مورد عشق خیلی علاقه ندارم و به این دلیله که ارتباط بر قرار نکردم!
به نظرم نگاه معاصر به عشق خیلی لطیف تر و کامل تریه!
نه کارهای قوی گذشته رو می تونم تکذیب کنم و کارهای آب دوغ خیاری و معاصرو قبول دارم.
یه کار به قدرت کار خودتو دوس دارم اما با واژه آرایی و طرز فکر معاصر!

شاعر گونه های مختلفی از شیوه ها را برای بیان احساس دارد
و به مرور نیز به آنها اضافه می شود مثل نیمائی و سپید و...
بسته به ذوق و سلیقه و حس آن شاعر دارد

یه کار به قدرت کار خودتو دوس دارم اما با واژه آرایی و طرز فکر معاصر!

این جمله ات از زمان حدودای مشروطه به ادبیات ما بدرستی وارد شد
ولی گاهی نیز شاعر چاره ای به جز استفاده کلمات خاص ندارد
ولی اغلب شعرای معاصر در تلاشند تا از واژه گان روز بهره گیری کنند
ممنون که احساست را صادقانه بیان می کنی