نظری به منظره

نظری به منظره

تقدیم به سحر

:به چه سوگند دهم.
عشق پرسید زخود
:به تلاشی که در این زمزمهء جاری رود
هست پنهان و نمی بیند چشم؟


:یا به آن سنگ ِ نهان
که در اعماق ِصدف گونهءآب؟


:می خورد صیقل و خوشنود از آن
ودر آرامش ِ پنهانی خود
پی گمگشته خویش است روان
که شب ِ وهم ِ در آن پنهان را
به سحر باخته است؟


:و شود ماهی ِ آزاد و ره دریا را
به خیالی که در آن زندانی است
پیش ِ خود ساخته است؟


روح دریائی ِ طوفان زده را
می شود جذر گرفت .

دل ِ طوفانی را
اما
به چه سوگند دهم؟؟؟


پائیز 81