سخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیسخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیعمل بینی یا دماغ!!!!!!!!!!!!!!
در فارسی درست ترین اسم همان بینی است
دماغ و بینی در فرهنگ دهخدا:
| دماغ . [ دَ ] (اِ) انف . بینی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). عضو و اندام واقع در وسط چهره . آلت بویایی . بنظر می رسد که این معنی و معانی... |
|
بینی . (اِ) ۞ ترجمه ٔ انف . ظاهراً مرکب است از بین بمعنی بینش
و یای نسبت زیرا که این عضو مرئی میشود یا آنکه متصل بچشم که
محل... در فرهنگ معین |
| مغز سر. |
البته قابل توجه اینانی که می گویند دماغ عمل کرده ام
که یعنی مغزشان معیوب بوده که مجبور شده اند درمانش کنند
شاید هم از ظرایف زبان شیرین پارسی است
که امروزه خیلی معنی پیدا کرده
تولد بنیانگذار حقوق بشر گرامی باد
تولد بنیانگذار حقوق بشر گرامی باد...........!
امروز تولد کوروش کبیر است، مردی که 2564 سال پیش به انسان بودن افراد احترام می گذاشت.
چکاوک
چکاوک ِ صبحگاهی
می خواند:
............چه زیباست صلح
............چه زیباست آزادی
...........چه زیباست عشق
...................................
...................................
...................................
مرگ ِ پرنده
...........مرا به خود آورد.
زمستان 63
براستی آیا ما بزرگ شده ایم؟
د ر زمان نو جوانی ام دوربین عکاسی سیاه و سفیدی داشتم بنام لوئی تل یا لوئی تر.
از اونهائی که دربالا دریچه ای داشت برای دیدن. باید به شکم می چسباندی و بعد هم با گفتن حاضری با عشق و بعد ..
چه لذتی داشت .
یادم می اید با دوستی که در تمام عکسها چسبیده بهم بودیم .
بر سر موضوعی بی ارزش اختلاف پیداکردم.
به خانه برگشتم و با عصبانیتی غیرقابل وصف .عکسهای تکی او را پاره کردم و با قیجی
تمام عکسهای دونفره ای داشتیم را یکنفره کردم.
یا بریدم ویا بایک ماژیک کار فتوشاپی کردم
وعکس نصفه و نیمه ی خودم را نگه داشتم
و باقی را بیرون ریختم. البته پس از مدتی به علت شرم و نداشتن دلیل قید آنها را هم زدم.
و صد البته این اخلاق کودکانه را نیز .هنوز همراه دارم.
وحالا که چشم ترکانده ام و به مسائل بزرگتر نگاه می کنم . می بینم ما آدم بزرگ گویا هنور عادات کودکی امان راهمرا داریم
در پستها. مقامها و موقعیت های مختلف قرار گرفته ایم و باز در تمام عرصه هاکودکانه رفتار می کنیم.
همچون گذشته عکس دوستانی را که اینهمه به ما نزدیک بودند پاره می کنیم.
گذشته ی تاریخی یک ملت را نادیده می گیریم .
گویا 8000سال هرگز نبوده و می خواهیم هم نبوده باشد. غافل از اینکه به همت قاچاقچیاق دلسوزعتیقه .دیگران نیمه ی بریده عکس را در جای جای موزه هایشان در قاب کرده اند.
پرچم که هویت یک ملت است و نشانه قدمت . با ماژیکی دگرگونه کردیم. به بهانه اینکه مظهر فلان است و بهمان.
و............
براستی آیا ما بزرگ شده ایم؟