سخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیسخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیدرباره من
پیوندها
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- کوروش نادرخانی 547
بایگانی
- اردیبهشت 1399 1
- آذر 1398 4
- آبان 1398 2
- مرداد 1398 1
- خرداد 1398 1
- آبان 1397 1
- فروردین 1397 1
- اردیبهشت 1395 1
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 3
- خرداد 1392 3
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 5
- بهمن 1391 2
- دی 1391 7
- آذر 1391 7
- آبان 1391 8
- مهر 1391 7
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 4
- شهریور 1390 12
- مرداد 1390 15
- تیر 1390 13
- خرداد 1390 22
- اردیبهشت 1390 16
- فروردین 1390 13
- اسفند 1389 24
- بهمن 1389 19
- دی 1389 16
- آذر 1389 26
- آبان 1389 29
- مهر 1389 72
- شهریور 1389 49
- مرداد 1389 13
- تیر 1389 10
- خرداد 1389 10
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 24
- اسفند 1388 25
- بهمن 1388 34
- دی 1388 17
- آذر 1388 5
در نشیب ِ عمر
روز گاری همچو بیـــــــدی ،موی بر سر داشتم
قامتی بالا بلند و کوه پیــــــکر داشـــــــــــــــتم
این دل ِوامانده ام ، دائم به گل گـــشت ِ خیال
مفلــــسی بودم که در رویا بســــی زر داشتم
گاه خامش همچو خاکستر شده من صم و بکم
گاه از هـــرم ِ سخن ،برلب چو آذر داشـــــــــتم
من به خود مشـــغول بودم ، دل به بازار ِ وفـــا
او به سودائی هزار و من چو یک ســـــر داشتم
کی کـــــــــبوتر باز بودم ،پشــــت بام ِ خانه ها
خانه ام ویران،به بام ِ دل کــــبوتر داشــــــــــتم
دل کـم آوردم ز بس بخــــــشنده بودم ، دلبران
دیدم آن مه پیـــــکر و از غیر ِ دل بر داشـــــــتم
عشق آمد کنج و دل شـــد گنج را چون پاسبان
مُلک را من مالک و قارون برابر داشــــــــــــــــتم
در نشیب عــمر ،عشقش نوشـــــدارو بهر من
دل به فکر نوش و من نیشـی چو نشتر داشتم
روزگار ِ بد هـــــــزاران شــــعبده در کار داشــت
باز بدتر من به پا دام ِفســـــونگر داشتــــــــــم
حال در هفت آســــــمان نوری نمانده بهر ِمن
راز داری آن زمان بســـــیار اخـــــــــــتر داشتم
وارد دنیای مردگان شوید.به روزم با سیاحت اهورایی
درود بر تو که قید زنده گان زده ای و به مرده گان می اندیشی
سلام.روز معلم......
سلام عزیز
روزت مبــــــــــــــــــــــــارکباد
شادباشی و همیشه استــــــــــــــــــــــــــــوار قلم
سلام استاد مر30 مر30 ازتون راستی این دفعه دیگه اولین نفر بودم که سر رسیم ای ول
سلامی به بوی خوش ارادت سمباد جان
شما همیشه به من لطف داری عزیز
سپاسگذار مهر بسیار شما عزیزانم نمی توانم بود
بی نهایت ایولله داری
استادم ُ رنج بزرگ من هم این است که از شعبده ی روزگاران غافل ماندم ُ ... این را تو می فهمی چرا که نشنیده ای بلکه دیده ای و نخوانده ای بلکه یافته ای ... سلام ای استاد احساس ُ رنج هاو دردها ی مشترک را بهتر می توان حس کرد
درودی بی نهایت به عزیز مهربان رفیق راه بی پایان
ماهی ازتنگ بلورش افتاد
داد از دست دل ِ آن صیاد
دل ِ من شاه همه دریاها
اوفتادست بدامش نا شاد
من به این تنگ بلورین دلخوش
که نگاهی کندم ، بی بنیاد
حیف ، افسوس فراموشم کرد
شده کارم همه داد و فریاد
اوفتادم من از این تنگ ببین
عمر بی حاصل ِ من رفت به باد
تقدیم به دل شیشه ای ات
استاد ! روزت مبارک
درس عشق از ان درسهاست که در هر مکتبی تدریس نمی کنند
اما در مکتب شما وافر نیوشیدیم
تشکر و سپاس از مهرپروری تان
درود بر آرمان عـــــــــــزیز و همیشه مهربان
همگاه در برابر مهربانی های بسیارت رنگم به سرخی میکشد
چون زبانم قاصر اینهمه مهر است
به سعدی اقتدا کنم
جواب دادم ازین ماجرا که ای باب
چو درد من نپذیرد دوا به جهد طبیب
مدار توبه توقع ز من که در مسجد
سماع چنگ تأمل کنم نه وعظ خطیب
به مکتب ارچه فرستادیم نکو نامد
گرفته ناخن چکنم به زخم چوب ادیب
هنوز بوی محبت ز خاکم آید اگر
جدا شود به لحد بند بندم از ترکیب
به اختیارندارد سر سفر سعدی
ستم غریب نباشد ز روزگار عجیب
سلام...مرسی اومدی...بازم سر بزن...[گل]
زندگی کوتاه است، قواعد را بشکن، سریع فراموش کن، به آرامی ببوس، واقعاً عاشق باش، بدون محدودیت بخند، و هیچ چیزی که باعث خنده ات میگردد را رد نکن ....[گل]
سلام مهندس عزیز
از لطف تو سپاس مهربان
خوش آمدی عزیز.من در پیوند هایم یکی از عزیزان که معمار است را می توانی ببینی و با او در تماس باشی.
باز هم به خانه ی متفاوت من افتخار حضور دادی. چشم رنجه موجب امتنان می شود
گل های رز دنیا نثار چشمام زیبای تو باد
پیریم،ولی چو عشق را ساز آید
از ما همه بوی طرب و ناز آید
از زلف دراز تو کمندی فکنیم
برگردن عمر رفته تا باز آید
سلام و ارادت.هر سنی عوالم خودش را دارد.
ای پیر خردمند پگه‌تر برخیز
و آن کودک خاکبیز را بنگر تیز
پندش ده گو که نرم نرمک می‌بیز
مغز سر کیقباد و چشم پرویز
هزاران درود برویس عزیز و مهربان
که همیشه با هدیه ای زیبا مارا به فیض میرساند
که اگر روزی فیضش بنویسم پر بیراه نیست
Salam agha korosh
vay sharmande dir sar zadam,webeton mahshare.
man shoma ro add kardam
سلام بر بهنوش عزیز
ممنونم که افتخار دادی عزیز . اگر چه راستش دیر
تازه الان هم آمده ای
یادت رفت ادرس را بگذاری
الان از کیان عزیز خواستم تا اطلاع دهدت.
اگر می خوانی ادرس یادت نرود خواهشا
ممنونم عزیز
عارفان علـم عاشـق می شوند
بهـترین مردم معلـم می شـوند
عشق با دانش متمم می شود
هر که عاشق شد معلم می شود
با اسم معلم این شعر سعدی بخاطرم می آید
معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت
غلام آن لب ضحاک و چشم فتانم
که کید سحر به ضحاک و سامری آموخت
تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
استاد! آلزایمر در سلولهای خاکستری ما ریشه دوانده
گمانم اینجا نظر گذاشتم یا نه؟
بگذریم. مهم این است که به لطف الزایمر باز هم خدمت شما رسیدم
روز معلم را به شما معلم مهر تبریک میگم
پیروز باشید
سلام بر آرمان عزیزم
خدا نکند جوانی برومند به روز من فرتوت دچار شود
نه عزیز من کمکاری ام باعث این امر شد
بوسی به روی ماهت
سلام بر استاد قلم .
ممنون کوروش عزیز
لطف دارید من را شرمنده کردید ما در محضر شما هنوز دانش آموزیم
باید بر دستان اهل قلم بوسه زد خواه معلم باشد یا نباشد
سلام به روی ماه تمام انانی را که ما نمیدانستیم
ولی ناخواسته مارا خواندن و نوشتن آموختند
روز همه روز
همیشه هم پیروز
قلمی که در دست من است چوبی است و ذغالی
آنکه در آن روح دمید
معلم است
روزتوووووووووووووووووووون مبارک
براتون آرزوی موفقیت و سرافرازی و سلامتی همیشگی رو دارم
از خبر خوبی که دادید ممنونم بسیار
امیدوارم زودتر خوب بشه و برگرده
نظرات رو بعدا تایید میکنم ببخشید
قافله شب چه شنیدی ز صبح
مرغ سلیمان چه خبر از سبا
بر سر خشمست هنوز آن حریف
یا سخنی می‌رود اندر رضا
سلام بر استاد ، کامنت قبلیو قابل ندونستین ... به هر حال ارادت دارم
درود بر تو عزیز دل گواهم
شرمسار روی ماهت . بخاطر تاخیر در پاسخگوئی الان رسیدم
مگر می شود گلی به کسی داد و خار دید؟
شاد باش و سلامت
سلام اقاکوروش حالامن نتونستم بیام شماچراتشریف نیاوردین کم سعادتی بود
ولی این دل قلم را همدمش دید
وشب او را کنارش یار گردید
اگر ازغم نمی گوید عجب نیست
قلم را بین و شب هم تار گردید
سلام عسل گلم
باور کن گله ی رف ی ق عزیزم را همین ببینی
یا آرامان مهربانم را نیز
متوجه خواهی شد که مشغله ی این روز ها باعثش بوده
شرمنده شیرین عسلم که کلامت را به جان غریدارم