سخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیسخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیدرباره من
جهان
ایستگاه متروکی است
و
من
سوزن بان پیری که
منتظر ِ
بازگشت قطارم.
دیر نکرده است؟
********
گلستان ،ناله ها ی زار داره
شکوفه همره صد خار داره
چو پرسیدم دلیل خار گفتند:
که خوبی دشمن بسیار داره
ادامه...
پیوندها
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- کوروش نادرخانی 547
بایگانی
- اردیبهشت 1399 1
- آذر 1398 4
- آبان 1398 2
- مرداد 1398 1
- خرداد 1398 1
- آبان 1397 1
- فروردین 1397 1
- اردیبهشت 1395 1
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 3
- خرداد 1392 3
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 5
- بهمن 1391 2
- دی 1391 7
- آذر 1391 7
- آبان 1391 8
- مهر 1391 7
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 4
- شهریور 1390 12
- مرداد 1390 15
- تیر 1390 13
- خرداد 1390 22
- اردیبهشت 1390 16
- فروردین 1390 13
- اسفند 1389 24
- بهمن 1389 19
- دی 1389 16
- آذر 1389 26
- آبان 1389 29
- مهر 1389 72
- شهریور 1389 49
- مرداد 1389 13
- تیر 1389 10
- خرداد 1389 10
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 24
- اسفند 1388 25
- بهمن 1388 34
- دی 1388 17
- آذر 1388 5
آمار : 188939 بازدید
Powered by Blogsky
.....
من هم گمان می کردم
عشق
چون نوشته ای بر ساحل
بابوسه ی دریا
پاک می شود.
افسوس که بر تخته سنگ ساحل
نوشته می شود
این سرنوشت
(کوروش نادرخانی)
بجای پاک کردن عشق از صفحه روزگار باید به فکر پردازش ان بود
خدا را چه دیدی استاد!
شاید تابلوی عشق بعدی که شما کشیدید مونالیزای دیگری شود
امید جان
مونالیزا مدتهاست بیوه شده و برای امرار معاش در حال تن فروشی است
تا مالک اثاثیه اش را بیرون نریزه و بچه هاش رو بتونه فقط ثبت نام کنه به امید اینکه در موعدی دیگر باز پولی جور بشه و قلم و دفتر با لباس از بازار سید اسماعیل براش تهیه کنه
و اگر چیزی ماند بتونه بره ملاقات پسرش که مدتیه زندانه ...اگرچه به اندازه مصرف فقط ازش گرفتن ...امامهر قاچاقی به پیشانیش خورده .......بگذریم
ممنونم از همه مهربانی هات عزیز
دعای باران چرا؟
دعای عشق بخوان!!!
این روزها دلها تشنه ترند از زمین...
خدایا کمی عشق ببار....
آغوش خیال توچنان مستم کرد
من هیچ بدم شراب تو هستم کرد
ای وای اگر پیاله مان با هم خورد
پرواز کنم ببینی پا بستم کرد
بداهه (کوروش نادرخانی)
چقدر دلم برای نوشته ها و بداهه هاتون تنگ شده بود استاد
چقدر خوب که بازم هرچند کوتاه و گهگاه
می نویسید...
نازنین بانو
همیشه مهربانی ات دلخوشی ام بوده
اتفاقا پریروز مشهد بودم و از روبرو دانشگاه فردوسی رد شدم و یادت بودم
امید که همیشه شاد و سلامت باشی عزیز