فی البداهه

فی البداهه در پاسخ یک مشاعره



من در خیال خویشم و گویا که من منم
بیچاره مادرم ،که مرا زاده با تنم
روحم فدای نگاهی ،که سوخت جان و تن
بیچاره تر منم که اگهم ، نیم منم

غروب

{غروب}


درختی پیر
شکسته ، خشک ،تنها ،گم
نشسته در سکوتِ وهمناکِ دشت
نگاهش دور.
#
فسرده در غروبِ نور
به مثل ِمرده ای دلگیر میگوید:
آه
و غیر از آن نسیم ِتک سوار ِدشت
(باد)
آه سردش را
کسی نشنید.
##
و هنگامیکه بر میگشت
غم آور مرغکی
برشاخسار ِخشک
غروبی داشت او
دلگیر و خسته
فروغ ِواپسین ِخندهء خورشید
پاییز63

 

ترجمه

و ترجمه شعر بالا توسط دوستی که خصوصی ارسال نمود

من امشو ته کیجا ره خو بدیمه
من امشب تو را ای دختر در خواب دیدم

چو تش بیته ،تره من او بدیمه
هنگامی که اتش گرفت(م) تو را من همانند اب دیدم

ندومبه امسه چی نقشه دارنه
من نمیدانم او برایم چه نقشه ای کشیده است

چسه روزا ندیمه شو بدیمه؟
به چه دلیل او را روز ندیدم و شب دیدم؟

مازندرانی

من امشو ته کیجا ره خو بدیمه

چو تش بیته ،تره من او بدیمه

ندومبه امسه چی نقشه دارنه

چسه روزا ندیمه شو بدیمه؟


به زبان مازندرانی

بیاد فرخی یزدی

گر بگوئی سخن راست لبت می دوزند
کج بگو تا به ثریا بروی از ثروت
فی البداهه

 


شادروان فرخی یزدی که زبانش دوختند