یاوه

یاوه

بیهوده مانده ایم ،برخاک ِ این زمین

با ما کســی نگفت زین یاوه آفرین

هر لحظه مان ،یک نقطهء ســــیاه
کی می رســدبگو پایان ِ نقـطه چین

برگرد ِ دایره ، دوارِ ِحیرتیــــــــــــم
شد شیوه ای کهن،از‌ روز ِواپسین

فریاد رَس اجل ! تاکی فــریب وریا
دیگر بس است بیا ای مارِ ِآستین

مطلوب ِ ما شدی ،چون آب ِ بادیه
ما در سراب ِ تو ، آماده اینــــچنین

بگشوده این زمان ،آغوش ِما ببین
در انتــظارِ تو ، این قلب ِ پر حـزین

زین باغ ِ بی ثمر‌، نشنیده ای مگر
زین هرزه درگذر ، او را نما وجــین

چون رفته جان ِمن،آری نشان ِمن
انگشتری شدم ، رفته از او  نگین

گوئی که چرخ ِدون،درگردش ِجنون
بنموده خون ِما،با عشق ِ او عجین

ای قلب ِپر هوس،بر جانِ ماچوخس

در مانده ام زتو، از روز ِ واپســـــین

ای غم برو دگر ، ازجان ِ من به در
بی طاقتی نگر،تاکی تو هم نشین

ای دل بیا که ما،بی زادو توشه ایم
دیگر نه جای ِما ، آلوده این زمــین!


بهار80

آفتاب

  آفتاب

در شــب

گشـــود ه ام

این پنــــــجره را

رو به آفتـــــــــاب


*********

شایـــــــد که یار ِ من

آن شمـــــس ِ بــــی نقاب

از پنـــــــــــجره در آید و

.........با نیـــزه های شــــــوخ

از خــواب مرگـــــبار ِ تغـــــــــافل

............ رهــــــــــــــــــــــــــــــاندم.

*****************

اردیبهشت 79

مزدک

مزدک

شهریارا ، دل ِ رنجیده ء ما ،جای تو نیست
شیر میدان عمل ،بیشه که مآوای تو نیست


این دل خسته ء ما ،گرد ثریا گشته است
حالیا خورده زمین، چشم به بالای تو نیست


باغ طوفان زده ء ما ،چو به یغما بشکست
مرهمی باید وآن، دست توانای تو نیست

مزدکی نیست رساند، چو پیامم در گوش
لیک دانی که مرا ،عشق به فردای تو نیست؟


فرق من، با تو زمین ،تا به ثریا باشد
من شکر خواهم و دل، طالب حلوای تو نیست


حجت ار ،حزن خزان دارد و عشقی به بهار
هوسش هیچ، به هندانهء یلدای تو نیست

آذر78

اعجاز حسن

اعجاز حسن

گفتم به چشم ،راز دل افشا شود نشد

وین نامه ،نا نوشته،چو انشا شودنشد

بستم به بال دیده، غزل را که دل سرود

بر بام تو نشیند و پر، و ا شود نشد

دل خواست، دم به دم که غنیمت شمارد آه

شمعی که قطره قطره ،به یلدا شود نشد

با رآی عقل ،از سر صدقم، ز سرّ عشق

دیدم مگر ،که حل معما شود نشد

گفتا :که راه عشق نه راهیست رفتنی

هر عاقلی ،که رهرو فردا شود نشد

اعجاز حسن و ،آیت ِ عصمت بر آب زد

نقشی که یاد ِ روی زلیخا شود نشد

حجّت ،که پای بند غزالان نازکی

ترسم که داغ ِ غم، ز سویدا شود نشد

گفتا :که راز عشق و زبان آوری چه سود؟

:کز سیل ِ اشک راز دل  افشا شود نشد

تابستان 78

بت

بت



چه باید گفت؟
به هنگامی که تیری
از کمان ِ چشم  ِدلسوزی
نشان ِ بی نشانت را
به آماج ِ پذیرش می کشاند
................سخت هم زیباست


چه باید بود؟
گرامی لحظه ای
کو هم ترا
درخاطرات ِخویش
همان گمگشته ء افسانه میخواند
..............که آنهم یک فسون خفته در رویاست



ودر آن معبد ِ بی هیب و
 آرامشگه دلخواست
ترا تندیسی از آن آرزوهای فرو خورده
...............به روی رف
همان جائی
خداوندان
به زراندوده بنشانند


خداوندی
خدائی
نی دروغ و
.......راست


چه باید گفت؟
به این زانو زده
در پیش تندیست
به این تندیس ِ خود تندیس ِ آمالت
به این دلپاک
.................خود پاک


چه باید بود؟
خدائی تو
بتی فرخار وسرشار از همه اعجاز
شریکی را ندیدم من
...............نخواهم دید


نگاهم سخت هم گویاست
نگارم سخت هم  زیباست
.........................خدای ِبی خدائیهاست


بهار78