زر بنده گان

زر بنده گان

برده

زر بنده گان ِ نسل ِ جدید

..........در پی استخوانی

..................شاید

.....................رنج را بی شائبه

....................................پذیرایند.

 خود مفرشان ِ سرای ِ آز

....................در اندوه ِ نایافته ها

..................................( پشیز )

 خودکامگان

.......تبه کاران ِ با جان ،درستیز.

 افسار سده گان ِ حرص

.....................پیرانه سر

.....................مال باخته گان ِ

................................همیشه ء تاریخ

حریصان ِ سوداگر

...در سودای ِ عوض کردن ِ

...................... یک گل ِ سرخ

...........................با سبزینه کاغذی

 کتاب را

.....سرمایه

............می بینند!

 به ظاهر

......اندوه تیرگی را

.......می شود در پستوی ِ تجارت

.....................................شناخت.

 با چرکتاب  دفتری

به روی قالیچه ای

...............روی ِ میز.

.............که شاید

..................سالهاست

........................نفشی نمانده

.......................به جز چرکهای دست.

پس مانده ء

...........بسته های پول

................از دستهای مهربان

...................مردمان ِ فقیر و غنی.

 آن گوشه او

.............هرگز

..............در پی ِ شمارش ِ شانه های ِ

..................................قالیچه نیست.

.............................از رنجهای نهفته در آن

...............................بی خبر است.

 او ضحاک را

.........می شناسد

................نه مار بر دوش.

.......................کاوه را هرگز.

 تنها خاطرات ِ تلخ ِ متولیان ِ مالیات

..........................ممیّزان ِ بی احساس

.................و لذت ِ چُرت بعد از حساب وکتاب

..................و شمارش ِ دخل ِدغل را

................................خوب می شناسد.

 ای عروسان ِ به نکاح ِزر

........................در آمده

.....................ای پایبندان ِ مقیّد

....................................استوار

...................................در تزویج ِ زر

....................................شوی مردگان

.................................وفاداری تا به کی؟

 مارا هدایت پیران

............دلیل ِ راست.

............نه برده گان

................که آزاده گان را

............................فرمان بریم.

به رویا مانی

دردت زسینه افزون شد

این لانه چو ویران شد

افسانه چو افسون شد

این خواب پریشان شد

خواب تو و رویاها

در اوج هنوزم هست

زندان شدنت اما

درهای طلائی بست

این لانه همان لانه است

ای مرغ بلند پرواز

این شعر بهانه است

روحی است به پرواز

ای کاش پرستو را

آغوش بهاری بود

پر کن تو سبو را

از عشق که جاری بود

افسوس دلا سوخت

پیمانه چو سر رفت

چشمی که به در دوخت

عمری که هدر رفت

موج

چو موجی رو به ساحل می گریزم

زدست ِ صاحب ِ دل می گریزم

گریزم من ز خود ، اما چه حاصل
که بیخود گشته ، غافل می گریزم
 79

بال ِ پرواز

                             

بال ِ پرواز


به دنبال تو می گشتم
بهشت جاودانی ، در تو جستم
......لیک
........کجا خواهم توانستن
.......................به پروازی
.........................تنعم را بهشتن.


بهشت ِ جاودانی
بهشت ِ اولینی
............آخرینی.



به دنبال ِ تو می گشتم
وشاید در تلاقی
.............روحمان پرواز را
...............با یکدیگر در آسمان
.....................دیدار کردند.

اگر این آسمان ِ چشم تنگ
...................اینجا
....................نسازد رعد
....................نپیچد یا نسوزد بالهامان را
................._که پرواز ِ من و تو
............._اقاقی های ِ عاشق را همانند ست
.........................._به رقص ِ هنگامهءدر باد.



به دنبال ِتو می گشتم
سبک روح و سبکبالی
به پرواز
_این کلام ِ آسمانی
..............خفته درشعرت
بجستم من
........بهشتی را
که آن منزلگه چشمان ِ معصومت
............._بسان ِآینه صادق
زبان ازمهربانی
...............عاشقی
..................فتانگی
.....................می راند.

و خود را محو ، درمینو بهشت آشنا کردم.
............شنای ناشیان ِغرق ِدر امواج
...............................به گرداب ِ همان شهلا
..........................................شنا کردم.

ترا من جسته ام
در سال هائی دور
و دست خود ، که نه شعرم
................پناه و سایبان ِ نور ِ خورشید
..........................سما کردم
.............................که تا
............................چشمم نسوزاند
............................نیارد آب
............................نریزد آبرویم را
............................بیابانگرد ،کردم خود
............................ز مردم من جدا کردم.



ومن پرواز را
در خاطرات ِ دور می جستم
...................عبث بودم به اندیشه
...................که مرغ ِ خانگی را
...................بال ِ پروازش نباشد
.................._اگر پرواز خواهد کرد
..................به اندک فاصله
..................ز بامی تا در کوچه
..................که این اندک ، گزیری نیست
........................................گریزی نیست


که آتش درون ِ او
................خبر داری
که از " آدم " بیاموزد
................پند دانائی
................نجوید او بهشتی را
.................که هر خامی
...................به سر دارد
......................چه سودائی؟



بهشت ِ اولین باشی.
............بهشت ِ آخرین باشی.



مرداد 77

آسمان ترانه ها ابرییست

تقدیم به ندا شاعر ترانه و احساس

آسمان ِ دلم ابری است ،نگارا تو ببار

خانه پر آتش و دود است،نگارا تو ببار

دل ِکس نیست به یاد ِ دل غمدار ،دلم

فارغ از بود و نبود است ،نگارا تو ببار

کس خریدار نباشد به دل بند زده وای  ِ دلمِ

چه کسی در پی سود است ،نگارا تو ببار

عمر هم میرود و باک نداریم که خوش

سیل جاریّهء به رود است ،نگارا تو ببار

دل کباب است به آتشگه دیرینه ی ما

بوی خوش ؟مجمر عوداست، نگارا تو ببار

تیره شدروز وشبم پای دل و حیف،به دل

جاودان تیرعموداست ،نگارا تو ببار

آسمانا تو ببین چشم  ِ به خون گشته عجین

خانه پر آتش و دود است ، نگارا تو ببار

۲۹/۱۰/۲۹