عزای عمومی

بدنبال لبخند بودم .

کوچه به کوچه... 

خیابان ها همه پرده های سیاه کشیده اند. عاشوراست گویی 

انگار روز هاست  که   حس پایانی یک جنگ جهانی دارم 

ساختمان هایی از آتش سوخته .

سربازانی مغموم اما ظفر مند بازگشته .

اگر چه امروز هرکجا قدم میگذارم حس شرکت در  مجلسی  را دارم که سیاهپوش عزیزانشان هستند.

چهره ها ،  داغ های بر دل نشسته شان  را نشان میدهند. 

سکوتی است که تنها هرازگاهی به لطف  قارقار ِ  زار  ِ  کلاغی  شکسته می شود

رهگذرانی که به هیچش می گیرند.

و من تنها به سنگی از جنس کلام تلاش بر پراندن اش دارم .

:برو ای بوم ِ نکبت ....

که اگر این شهر ِ  غمزده ، بنای دوباره اش را بنیان کند 

تورا دیگر جایی نیست بر این بام .

#کوروش_نادرخانی