جام شکستی

جام شکستی

ای باده خور مست، چرا جام شکستی؟
دل نازک مارا ،تو ســـــرانجام شکستی؟

دشنام، سزای ِ من ِدرویـش نبوده است
این سینه ،تو با دشنهءدشنام شکستی

کامم اگر از غــــــــــــیر، شود تلخ ،ننالم
نالـــــــم که چرا، دل،تو دلارام شکستی

بر خانهءما،مرغ ِهـــــــــــــما بود به امید
افسوس، که بالش به سر ِبام شکستی

لیلای تو چون ،قــــامت  ِ افسون ِ ترا دید
گفتا به اســــــــف ،قامت ایام شکستی

حاشا به کـــرم گفت: ببـــــــــــــــــخشم
حیفاکه تو ناپخته چــــــنین خام شکستی

کامــــت که به این انجمن ِ باده پرســتان
خوش بود ،چه گویم که تو ناکام شکستی

در خلوت ِخود خواســــته خواهان دلیلم
ای باده خور ِ مست ،چرا جام شکستی
پائیز 79