مدرسه

مدرسه و یادش

در روزهای اول هفته دلتنگ دوستی های کودکانه ی

خود هستیم

گوئی از دنیای آزاد بیرونمان کرده اند

وبه زندانی ناشناس

وارد شده ایم

هرچه گوشمان می خواندند این بود که

این بکن و آن نکن

از زبان کسانی که نه بابا بودند و نه مامان

در همان  سالها و با آن سن کم

می فهمیدیم

که تظاهر می کنند

و دیگر حق نداشتیم

نق بزنیم و غر غر کنیم.

ولی حق داشتیم فریاد بزنیم و..

بر سر کسانی که هیچ نمی شناختیم شان