سخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانی
سخن کوروش نادرخانی
زمزمه های ادبی کوروش نادزخانیدرباره من
جهان
ایستگاه متروکی است
و
من
سوزن بان پیری که
منتظر ِ
بازگشت قطارم.
دیر نکرده است؟
********
گلستان ،ناله ها ی زار داره
شکوفه همره صد خار داره
چو پرسیدم دلیل خار گفتند:
که خوبی دشمن بسیار داره
ادامه...
پیوندها
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- کوروش نادرخانی 547
بایگانی
- اردیبهشت 1399 1
- آذر 1398 4
- آبان 1398 2
- مرداد 1398 1
- خرداد 1398 1
- آبان 1397 1
- فروردین 1397 1
- اردیبهشت 1395 1
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 3
- خرداد 1392 3
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 5
- بهمن 1391 2
- دی 1391 7
- آذر 1391 7
- آبان 1391 8
- مهر 1391 7
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 4
- شهریور 1390 12
- مرداد 1390 15
- تیر 1390 13
- خرداد 1390 22
- اردیبهشت 1390 16
- فروردین 1390 13
- اسفند 1389 24
- بهمن 1389 19
- دی 1389 16
- آذر 1389 26
- آبان 1389 29
- مهر 1389 72
- شهریور 1389 49
- مرداد 1389 13
- تیر 1389 10
- خرداد 1389 10
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 24
- اسفند 1388 25
- بهمن 1388 34
- دی 1388 17
- آذر 1388 5
آمار : 171971 بازدید
Powered by Blogsky
غربتی قریب
حس غریبی دارم
گویا برف زیبا کار خودش را کرد
وجوانه ی جوان نشده
دارد طعم پژمردگی را تجربه می کند
نمی خواستم کسی رانگران کنم. این را خوب میدانم که از سر دمدمی مجازیم است
دوست خوبم ممنونم که اومدی سر زدی
بازم بیا
خواهش می کنم
این وظیفه من است که محبتی را با محبتی پاسخ دهم
من هم ممنون حضور گرم تو هستم
سلام کوروش عزیز
بعد ازهر زمستانی بهاری زیبا در راه است .
آماده باش برای شکوفه زدن دوباره و معطر کردن هوای پیرامونت.
« دوباره از فراز کوهسار پاک و بی وزش
قدم به کوره راه تیره می نهد.
به هر کجا زیباروئی پانهد
گل های نغز و آواز پرنده می جوشد.
دوباره بهار احساسم را می فریبد
که در این پاکی شکوفا
زمین میزبان من انگار
دارائی و میهن دوست داشتنی ست .»
سلام بر پر نیان عزیز
سپاسگذار مهر تو که بزرگواری می کنی
واینگونه مرا مورد محبت قرار داده وشاعرانه باز
امید را به من دمدمی مزاج هدیه میکنی
کوروش جان باز رفتی سراغ دشوار نویسی!!
چه اتفاقی افتاده که دلت به درد اومده؟
حستو خوب درک کردم.
متن قشنگی بود.
ممنون میلاد جان
کاریش نمیشه کرد.گویا باید با این دمدمی بودن همچون گذشته
باید بسازم
خیلی وقتا آدم بی جهت دلش می گیره
گمون نکنم از دمدمی بودن باشه
لحظه ای بودن این حس است
که نشانه ی این واقعیت است