سنگ ِ صبور

سنگ ِ صبور

یکنفر می آید

دستهایش خسته است

دل ِ او مثل ِ بلورین

.................دل ِ تو

....................نازنین

...............بشکسته است.

یکنفر می آید

تشنه از دید ِسراب

...تاول ِ پاهایش

....چون حباب ِ سر ِ آب

و به خوناب ِ دلش

نقش ِ تعلّق

..........به کف ِ کویت داد.

قد  ِ تو

سرو  ِ سر  ِآمد به سر ِ بستان بود

یادمانی ز خدا

......سوگلی ِ رضوان بود.

لیکن اکنون ،

به تن ِ نازک ِ وهم

زخم از

.....زخمهء بیداد نشست.

از بد ِحادثه

...چون آینه ء قلب ِ تو ، مست

..........وه ببین

................زود شکست.

یکنفر آمده است

دستهایش رنجور

.....ز جماعت که همه عاری ازین

..........درد ِ شریک

............گنگ و مات و

....................همه عور.

دستهایت برسان

جان ِ من

.....من شده ام

سنگ ِ صبور

زمستان 78