سنگدل
هر پای بلغزد ، زنگاهی که تو داری
هر دل چو غریقیست ، به چاهی که تو داری
ای سرو قد ،آن روی ِچو گل ، زلف سیاهت
ابروی ولب و ،روی چو ماهی که تو داری
هر مرد ِ یلی ،رأیت اسپید بگیرد
تسلیم شود ،پیش سپاهی که تو داری
ای سنگدل این شیشه،شکسته است،مبادا
پایت بخلد ،شیشه به راهی که تو داری
افسوس که تو ،صحبت ِ دل را نشنیدی
نشنیدی و دل،مات زآهی که تو داری
تو مهر پرستی ،چو منی ،پیرو ِ آئین
معبود تو ،عشق است،الهی که تو داری
محبوب رخی ،قامت مطلوب تو داری
تنها ،همه خوبی است ،گناهی که توداری
بهار 79