بی معرفتی و من رهایت نکنم
بی معرفتم اگر صدایت نکنم
دلباخته ای که کوه گردیده ترا
حیفا که فدای آن ندایت نکنم
مرا محروم از گل کرده ایدل
طلسم عمر باطل کرده ای دل
نفس را حیف آیدپرکشیدن
حیاتم را تو مشکل کرده ای دل
دلم تنگه زدام ودد گریزان
هم از گله،زگرگ وشیروچوپان
چه فرقی می کند بر دلفسرده
چه تهران و چه کرمان وخراسان؟
دلم تنگه ، زیار کج مدارم
ازین چرخ بدآئین ،روزگارم
شب وروزم فناگردید،هیهات
تنم را دل نموده ،چوبه دارم
۱/۹/۸۹
گوشه ی دنج ،نیرزد به من خانه خراب
آگرم یاد عزیزت ،نشود همراهم
من نه گنجم ،که شدم مار ِمحافظ
یاد تو گنجم و من عشق تو خواهم