سخن کوروش  نادرخانی

سخن کوروش نادرخانی

زمزمه های ادبی کوروش نادزخانی
سخن کوروش  نادرخانی

سخن کوروش نادرخانی

زمزمه های ادبی کوروش نادزخانی

سکوت


 سکوت

آئینهء مات ِ حنجره است.

 وبغض

.....رنگینهء غبار.

 

 شکست ِسکوت

و فریاد

.......خورشید ِ نیم روز

 .........در بیکرانه ء صداست.

 

اینگاه

بغض

.......حنجره و فریاد

 .........گم می شوند.

 

زین پنجه های آهنین

....هر شیشه ای

........همچون

......دو روی سکه

....سیماب ریز

..........می شود.

 

اما

حکایت ِ سکوت

بغض است

...حنجره و

.....نیمه های شب.

 

بال ِ پرواز

بال ِ پرواز

 

 

به دنبال تو می گشتم

بهشت جاودانی ، در تو جستم

......لیک

........کجا خواهم توانستن

.......................به پروازی

.........................تنعم را بهشتن.

 

 

بهشت ِ جاودانی

بهشت ِ اولینی

............آخرینی.

 

 

 

به دنبال ِ تو می گشتم

وشاید در تلاقی

.............روحمان پرواز را

...............با یکدیگر در آسمان

.....................دیدار کردند.

 

اگر این آسمان ِ چشم تنگ

...................اینجا

....................نسازد رعد

....................نپیچد یا نسوزد بالهامان را

................._که پرواز  ِ من و تو

............._اقاقی های ِ عاشق را همانند ست

.........................._به  رقص ِ هنگامهءدر باد.

 

 

 

به دنبال ِتو می گشتم

سبک روح و سبکبالی

به پرواز

_این کلام ِ آسمانی

..............خفته درشعرت

بجستم من

........بهشتی را

که آن منزلگه چشمان ِ معصومت

............._بسان ِآینه صادق

زبان ازمهربانی

...............عاشقی

..................فتانگی

.....................می راند.

 

و خود را محو ، درمینو بهشت آشنا کردم.

............شنای ناشیان ِغرق ِدر امواج

...............................به گرداب ِ همان شهلا

..........................................شنا کردم.

 

ترا من جسته ام

در سال هائی دور

و دست خود ، که نه شعرم

................پناه و سایبان ِ نور ِ خورشید

..........................سما کردم

.............................که تا

............................چشمم نسوزاند

............................نیارد آب

............................نریزد آبرویم را

............................بیابانگرد ،کردم خود

............................ز مردم من جدا کردم.

 

 

 

ومن پرواز را

در خاطرات ِ دور می جستم

...................عبث بودم به اندیشه

...................که مرغ ِ خانگی را

...................بال  ِ پروازش نباشد

.................._اگر پرواز خواهد کرد

..................به اندک فاصله

..................ز بامی تا در  کوچه

..................که این اندک را گزیری نیست

........................................گریزی نیست

 

 

که آتش درون  ِ او

................خبر داری

که از " آدم " بیاموزد

................پند دانائی

................نجوید او بهشتی را

.................که  هر خامی

...................به سر دارد

......................چه سودائی؟

 

 

 

بهشت ِ اولین باشی.

............بهشت ِ آخرین باشی.

 

 

 

مرداد 77

 

 

 

 

چگونه شاعر شوم؟(3)

سبک

چیزی که سالهاست ذهنم را مشغول کرده و در بسیاری جا ها .باعث بحث و سکوت با خودخوری شده مسئله و موضوع سبک است.

 

بارها دیده شده که هنرمندی نوپا و در ابتدای راه ،(حال در هرزمینه ای از هنر و ادبیات)

به محض شنیدن یا دیدن ،به به و چه چه ، به خود غره شده و مدعی سبک می شود.

و به این بهانه گویا می خواهد ناتوانی ها و هرز روی های خودش را پنهان کند.

ادامه مطلب ...

بعد ازعید

عید ِما خوب و چه بد بود ،گذشت
قامت از هجر توکژ بود و شکست
بارها وصل ،طلب کردم و مرگ
لیک بر سر ، گذر ِ عمر نشست